Misja Orientarium ZOO Łódź

• w łódzkim zoo mieszka ponad 3350 osobników, które są przedstawicielami ponad 554 gatunków
• w Orientarium oraz w ZOO organizowane są pokazowe karmienia, podczas których obserwować można m.in. takie gatunki jak niedźwiedzie malajskie, żyrafy, pingwiny, pandy małe i słonie indyjskie. Mapę ogrodu wraz z porami pokazowego karmienia, można znaleźć tutaj
• dla wielu gatunków łódzkie ZOO jest jedynym domem w Polsce: ariranie, niedźwiedzie malajskie, koendu, kudu małe, psy leśne oraz legwan szlachetny
• wybiegi i woliery w Orientarium zajmują powierzchnię niemal dziesięciu boisk piłkarskich. Zastosowane rozwiązania pozwalają utrzymywać zwierzęta na dużych przestrzeniach w połączeniu z innymi gatunkami i w urozmaiconym środowisku, a zimą nie ma potrzeby przenoszenia zwierząt na zaplecza hodowlane; więcej o historii łódzkiego ogrodu zoologicznego dowiecie się tutaj

Misją ogrodów zoologicznych jest ochrona ginących gatunków, edukacja i wspieranie puli genetycznej zwierząt, które są zagrożone wyginięciem w naturalnym środowisku. Ogrody zoologiczne to ośrodki wspierające bioróżnorodność i liczne projekty naukowo-badawcze. Bez zaangażowania ogrodów zoologicznych sytuacja gatunkowa konia Przewalskiego, fok szarych, żubrów i kozic alpejskich byłaby dramatyczna. Dzięki aktywnej ochronie te gatunki udało się przywrócić. W ostatnich latach w Łodzi urodziły się m.in.: samica kangura rudego, samica pandy małej, 2 samce kudu małego, samiec lemura katta, samica wari rudego, samiec jeżatki afrykańskiej, samiec kanczyla mniejszego oraz 2 samce dzioborożca srebrnolicego. Ogrody zoologiczne na całym świecie realizują obecnie prawie 1000 projektów ochrony gatunków w środowisku naturalnym.

Kapibara: największy gryzoń świata

Kapibary pochodzą z Ameryki Południowej i – podobnie jak wydry i bobry – żyją częściowo w wodzie. Najczęściej spotykane są w Kolumbii, Wenezueli czy Ekwadorze. Nazwa „kapibara” pochodzi z rdzennego języka Guaraní i można ją przetłumaczyć jako „władca traw”. Długość tułowia kapibary przekracza zwykle metr, a wysokość pół metra. Kapibary są zatem podobnej wielkości jak np. golden retrievery, ważą przy tym znacznie więcej, bo 50-75 kilogramów. Samce i samice właściwie nie różnią się od siebie wizualnie. Samce są nieco mniejsze i wyposażone w specjalny gruczoł zapachowy na pysku.

Hydrochoerus hydrochaeris (tak brzmi naukowa nazwa gatunku) to z natury łagodne  i towarzyskie zwierzęta. Bardzo dobrze dogadują się z ptakami, alpakami, tapirami oraz mrówkojadami. Komunikują się między sobą za pomocą różnych odgłosów, które opisać można mianem gwizdów, pomruków, mlaskań i chrząknięć.

Kapibary żywią się głównie trawami, roślinnością wodną, nasionami, warzywami i owocami. Nie kopią nor, drzemią przeważnie w płytkiej wodzie, a najaktywniejsze są o zmierzchu. Potrafią wstrzymać oddech nawet na pięć minut, pływanie ułatwia im błona pławna. Choć na lądzie wydają się niezdarne i powolne, w podbramkowych sytuacjach, potrafią ratować się ucieczką – na krótkim dystansie są w stanie osiągnąć nawet 30 km/h.

Nasze jubileuszowe spotkanie w Orientarium
(sobota, 15 czerwca 2024)